United States of Love

Κριτική ταινίας

Zjednoczone stany milosci

United States of Love

Αυτή την βδομάδα επιλέξαμε να αφήσουμε λίγο στην άκρη χολιγουντιανές υπερπαραγωγές με εκρήξεις, ωραία σκηνικά, σιλικόνες και αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τον φτωχό πλην τίμιο Ευρωπαϊκό Ανεξάρτητο κινηματογράφο για να απολαύσουμε εις στο έπακρον την 7^η τέχνη και βασικά γιατί ήταν η μόνη ταινία με 3 ευρώ εισιτήριο και κάτι κουπονάκια για κατεψυγμένο ποπ κορν, που ξέρετε ότι μ’ αρέσει. Επιλέξαμε λοιπόν την ταινία με τίτλo Zjednoczone stany milosci, δηλαδή Ηνωμένες Πολιτείες της αγάπης, πόσο πιο αμερικάνικο μπορεί να ακουστεί κάτι τελοσπάντων;; Θα μπορούσαν να το πουν επίσης Άγαλμα της αγάπης ή Empire State of love... ασχολίαστα πράγματα!!

Τώρα για να καταλάβουμε ότι πρόκειται για πολωνικό αριστούργημα παρατηρήσαμε πρώτα την ώχρα στα πρόσωπα των ηθοποιών με έναν τόνο πεθαμενί-μωβ 9 ημερών …τουλάχιστον, φρύδια αλμπίνου δεν τα βλέπεις.. τα φαντάζεσαι και τα συνεχόμενα curva εδω και curva εκει που ακούγονται σαν σε αντίλαλο σε εκδρομή δημοτικού Καλαμπάκα-Μετέωρα. Η ιστορία γνήσια αντιγραφή του αμερικανικού The hours απλά άλλαξαν την Nicole Kidman με μια Πολωνίδα με κατάληξη  οφσκι... παρουσιάζοντας 4 ψιλο-αρρωστημένες ιστορίες  γυναικών. Η πρώτη πάσχει από συνεχείς εφιδρώσεις και έχει πρόβλημα με τις ιδρωμένες παλάμες.. των άλλων (κάπως οξύμωρο), η δεύτερη έχει εμμονικότητα με άντρες γιατρούς (άσπρη ποδιά να φοράς.. της κάνει και κρεοπώλης να είναι), η τρίτη ζει με τα 44 καναρίνια της στην 20 τετραγωνικών μέτρων βίλα της και η τέταρτη και πιο φυσιολογική (θα θελε) μια μανιοκαταθλιπτική δασκάλα αερόμπικ με έφεση στον αλκοολισμό στα όρια της κύρωσης του ύπατος, αν δεν έχει ήδη μπει ακόμη στην λίστα για τις μεταμοσχεύσεις.

Η ταινία είναι λες και βλέπεις 4 γυναίκες μέσα από μια κλειδαρότρυπα (το ξέρω ότι σ’ αρέσει ματάκια… και μένα!) αναπολώντας τις μικρές χαρές της ιδιωτικότητάς σου ψάχνοντας παράλληλα για πιθανές κρυμμένες κάμερες στο δωμάτιό σου. Για να την κατανοήσεις πρέπει να χεις διαβάσει λίγο Ρουσσό, λίγο Καντ έστω την κυριακάτικη Super Κατερίνα ..μας κάνει αν είχε και το δώρο dildo μπρελοκάκι..!! Οι πόθοι τους είναι συνεχείς αλλά και άπιαστοι (σαν την ερωτική σου περιοχή ένα πράγμα), φτερουγίζουν μακριά σαν αποδημητικά υποσαχάρια πουλιά (Καβάφης). Επίσης η ταινία ανακυκλώνεται μέσα σε 4 ομόκεντρους κύκλους (ιδέα δεν έχω τι είπα... θεωρητική ήμουν!)  με το τέλος της να αντανακλά απόλυτα την φράση και το νεύμα απορίας του μπροστινού μου καραφλολέλεκα στο σινεμά  «Ρε παιδιά πραγματικά τώρα, όντως τελείωσε;;» Πάντως τα 9 άτομα του σινεμά φύγαμε ενθουσιασμένοι..τυχαιο θα μου πείτε,ΙΣΩΣ. Σίγουρα δεν ευθυνόταν μονο το καλό ποπ κορν, πείτε με τωρα τρελό αλλά εμένα μ’ άρεσε… το παραδέχομαι χωρίς καμιά ντροπή και όχι μόνο για τα βυζάκια που ξεπεταγόντουσαν πολλάκις.. είχε και μπουτάκια!!

Διδακτική φώτο από την ταινία μας, ενόψει καλοκαιριού:

Εδώ βλέπουμε τα μαθήματα ζούμπας που έχεις πληρώσει
2 ολόκληρες φορές και δεν έχεις πατήσει ποτέ..μπυροκοιλιά!!

 

Βαθμολογία: Ένα τίμιο 7 γιατί εάν της το επιτρέψεις σου γεννά κάποιες σκέψεις και ανησυχίες και κάποια λιγούρα ίσως για βραδινό κρεπάκι, μέσα από αυτή την κρύα, παγερή και πολωνική σκηνοθετική ματιά!!

Άχθος Αρούρης