Αφιέρωμα comic movies part 2

Αφιέρωμα

Όπως η DC, έτσι και η Marvel ξεκίνησε μέσα στην δεκαετία του ΄40 με τον Captain America 1944, σε μορφή serial films (15 chapters). Η σκοπιμότητα του φιλμ ήταν στραμμένη σε πολιτικούς και ψυχαγωγικούς λόγους, διότι το κλίμα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου είχε επηρεάσει την ψυχολογία του κόσμου και έτσι απαιτούνταν ένας συνδυασμός παραγόντων για να καταφέρουν να αλλάξουν την ψυχοσύνθεση του κόσμου. 

Οι επόμενες κινήσεις που έγιναν για την εκμετάλλευση των χάρτινων ηρώων της, ξεκινούν από τα τηλεοπτικά κανάλια τις δεκαετίες των ‘70ς -‘80ς με τη δημιουργία σειρών και τηλεταινιών. H πρώτη σειρά είχε το story line του Ανθρώπου Αράχνη (Spidey Super Stories 1974 – 1977) του PBS. Εκείνα τα χρόνια τα Αμερικάνικα κανάλια δημιουργούσαν τις λεγόμενες backdoor pilots movies, που σημαίνει πως για να ξεκινήσει μία τηλεοπτική σειρά πρώτα την προβάλλουν στην τηλεόραση κι αν το κοινό έχει θετικές εντυπώσεις από αυτήν, παίρνει το πράσινο φως για να αρχίσει. Έτσι την ίδια χρονιά ένα άλλο κανάλι (CBS) αναλαμβάνει τον ίδιο ήρωα κι αφού ολοκληρωθούν τα προαπαιτούμενα, ξεκινάει η σειρά The Amazing Spider-Man (1977–1979) με ηθοποιό το Nicholas Hammond, με πρώτη προβολή την τηλεταινία. Ενώ παράλληλα η Columbia Pictures την κυκλοφορεί στην Ευρώπη, στη Νότια Αμερική και στη Νέα Ζηλανδία σε μορφή κανονικής ταινίας με τίτλο Spider-man (1977). Το ίδιο κανάλι, την ίδια χρονιά ασχολείται μ' έναν άλλον πράσινο και θυμωμένο ήρωα της Marvel, τον Hulk, που τον μετατρέπει σε cult action figure γι’ αυτήν και την επόμενη δεκαετία. Τον ήρωα τον ενσάρκωναν δυο ηθοποιοί, ο Bill Bixby (David Banner) και ο Lou Ferrigno (Hulk). Κυκλοφορούν δύο TV – movies, που παίζουν την ίδια χρονιά (The Incredible Hulk & The Return of the Incredible Hulk) και το 1978 ξεκινάει η σειρά The Incredible Hulk 1978 – 1982. To Tokyo Channel 12 καταφέρνει να αγοράσει τα δικαιώματα του Αραχνάκια από την Marvel και να φτιάξει μια νέα Ασιατική version του ήρωα (Spiderman 1978 - 1979). Μια δειλή εμφάνιση κάνει ένας νέος superhero αλλά όπως εμφανίστηκε μαγικά, έτσι ακριβώς εξαφανίστηκε με τον ίδιο τρόπο και δεν είναι άλλος από τον Dr. Strange 1978 (CBS). Η μία τηλεταινία του ήταν αρκετή για να τον θάψει ξανά στης λήθης το πηγάδι. Προβάλλονται οι ταινίες Spider-Man Strikes Back (Columbia Pictures) και Τhe Incredible Hulk: Married (or the Bride of the Incredible Hulk) και με αυτά κλείνει το έτος. Τo CBS αυτήν την φορά προτιμάει να κάνει δύο television films αντί για σειρές, με τον αρχηγό της Μάρβελ τον Captain America, στην δεύτερη ομότιτλη ταινία του, το Captain America II: Death Too Soon. Ο Reb Brown είναι ο δεύτερος που καλείται να φορέσει την μπλε στολή. Την δεκαετία των ‘70ς θα την κλείσει η τρίτη ταινία του Spider-Man: The Dragon's Challenge. Εδώ θα παρατηρήσουμε ότι έχουμε την πρώτη τριλογία σούπερ ήρωα με υπεύθυνη γι’ αυτό την Columbia Pictures (στην Ευρώπη η ταινία προβλήθηκε μετά από δύο χρόνια το 1981). Οι ταινίες του Spider-Man ουσιαστικά είναι η ένωση δύο επεισοδίων (backdoor pilots movies). Η Marvel πρωτοτυπεί με αυτήν την κίνηση έναντι της DC, που έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση δύο δεκαετίες μετά με τον γρηγορότερό της σούπερ ήρωα (Flash).

Μπαίνουμε στα μέσα των ‘80ς, πιο συγκεκριμένα στο 1986 με την ταινία Howard the Duck σε συμπαραγωγή της Lucas film, που καταφέρνει να ενταχθεί στην κατηγορία των χειρότερων ταινιών. Δύο χρόνια μετά ξαναχτυπά τους τηλεοπτικούς δέκτες με τον πράσινο θυμό του, ο The Incredible Hulk Returns 1988 (television film) και φέρνει μαζί του τον Eric Kramer ως Thor. Σαν να μην έφτανε η επιστροφή του, τον περνούν από δίκη και του προσλαμβάνουν έναν τυφλό δικηγόρο τον Rex Smith ως Matt Murdock/Daredevil και για εχθρό του τον John Rhys-Davies ως Wilson Fisk. Τις δύο ταινίες αυτές πρόβαλε το NBC, όπου είχε στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους παλιούς ηθοποιούς (The Trial of the Incredible Hulk 1989). Ο Dolph Lundgren υποδύθηκε τον Frank Castle (The Punisher 1989) κλείνοντας έτσι με την εισπρακτική αποτυχία την δεκαετία των ‘80ς.

Μέχρι τώρα οι παραγωγές της Marvel ή άλλων εταιρειών δεν έχουν προσφέρει κάτι στο κοινό. Αυτός ο όλεθρος συνεχίζεται και την επόμενη δεκαετία με την τελευταία τηλεταινία του The Death of the Incredible Hulk 1990. Επίσης ξανακάνει για τρίτη φορά την εμφάνιση του ο Captain America 1990 (Matt Salinger ως Steve Rogers). Έγινε ένα pilot episode από το NBC για μία νέα σειρά το Power Back 1991. Οι The Fantastic Four 1994 έκαναν ένα μικρό πέρασμα από την μεγάλη οθόνη. Το σωτήριο έτος 1998 με τον Wesley Snipes ως Eric Brooks/Blade και τον τραγουδιστή Kris Kristofferson ως Abraham Whistler να κυνηγάνε βρικόλακες (Blade), κάνουν το ενδιαφέρον του κοινού να κοιτάει αλλιώς τις νέες ταινίες της. Το κανάλι FOX παρουσίασε την τηλεταινία Nick Fury: Agent of S.H.I.E.L.D. 1998 με πρωταγωνιστή τον David Hasselhoff, που εκείνες τις εποχές ήταν super star με όλη την έννοια της λέξης. Η Marvel Enterprises μπαίνει ενεργά στο παιχνίδι της παραγωγής αλλά δεν έχει πάντα το πάνω χέρι στα πνευματικά της παιδιά. Υπήρξαν κάποιες συνεργασίες ανάμεσα στην Marvel με άλλες εταιρείες, όπως η Malibu Comics που δημιούργησαν μαζί μια σειρά το Night Man 1997–1999, μία τηλεταινία Night man: World Premiere 1997 και μία ταινία Men in Black 1997. Το cast που την πλαισιώνει είναι Tommy Lee Jones, Will Smith & Vincent D'Onofrio. Μουσική επιμέλεια Danny Elfman και κέρδισε 1 Όσκαρ από τα 3 για τα όποια προτάθηκε.

Εικ : Lou Ferrigno as Hulk

Αισίως μπαίνουμε στην νέα χιλιετηρίδα με την θρυλική ομάδα των μεταλλαγμένων X – Men (2000) όπου στην καρέκλα του σκηνοθέτη κάθεται ο Bryan Singer. Επιτέλους εμπιστεύονται το τιμόνι στα χέρια ενός fan του είδους και τους βγάζει ασπροπρόσωπους. Το cast απαρτίζεται από βετεράνους ηθοποιούς, Patrick Stewart, Ian McKellen & Bruce Davison όπως επίσης κι από νέους, Hugh Jackman, Halle Berry, Famke Janssen & James Marsden. Τα Marvel Studios σε συνεργασία με δύο καναδέζικες εταιρείες Tribune Entertainment & Fireworks Entertainment δημιούργησαν μία καναδέζικη σειρά την Mutant X 2001– 2004. Το 2002 έπειτα από 4 χρόνια επιστρέφει ο κυνηγός των βρυκολάκων Blade 2 (Directed by Guillermo del Toro) και ο άσωτος υιός, που ανακηρύσσεται επίσημα το νούμερο ένα superhero της MARVEL (μετά την μεγάλη αποχή 22 χρόνων του), ο Spider-Man, σπάζοντας κυριολεκτικά τα Box Offices με εισπράξεις που έφτασαν το εξωπραγματικό ποσό των $821,708,551 παγκοσμίως. Προτείνεται για 2 Όσκαρ αλλά δεν τα κερδίζει. Την σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο εξίσου fan boy αυτού του είδους ταινιών Sam Raimi. Η επιλογή του δεν ήταν τυχαία διότι η φαντασία και η πένα του έχουν δημιουργήσει μία εξαιρετική τριλογία του Fantasy & Horror είδους (The Evil Dead 1981, Evil Dead II 1987 και Army of Darkness 1992) και το Darkman 1990 με τον Liam Neeson στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτές τις ταινίες τις αναφέρω για πολλούς λόγους, κυρίως επειδή ο κινηματογράφος επιδρά στην pop culture της κάθε εποχής δημιουργώντας πολιτιστικές τάσεις με τα δημιουργήματά του πλάθοντας έτσι πρότυπα ή προϊόντα (βιβλία, comics, video games, επιτραπέζια, ρούχα , action figures κ.τ.λ.) γύρω από κάθε του έργο. Ένας άλλος λόγος είναι ότι από αυτές τις ταινίες έγινε το αντίστροφο, δηλαδή σχεδιάστηκαν κόμιξ ώστε να συνεχίσουν την ιστορία του κάθε κινηματογραφικού ήρωα ξεχωριστά. Αυτό μας δείχνει ότι οι δύο τέχνες αλληλεπιδρούν η μια με την άλλην κι αυτό είναι ευχάριστο διότι οι τέχνες πρέπει να προσφέρουν κάτι νεωτερικό στο γενικό σύνολο του πολιτισμού. Άλλα ας γυρίσουμε στον Αραχνάκια ήρωά μας και στους ηθοποιούς που πλαισιώνουν τον Tobey Maguire, Willem Dafoe, Kirsten Dunst, James Franco, Cliff Robertson, Rosemary Harris & J. K. Simmons και με επιμέλεια μουσικής στα χέρια του περιβόητου Danny Elfman.

Μετά απ' αυτόν τον πρώτο εμπορικό θρίαμβο όλες οι εταιρείες και τα κινηματογραφικά στούντιο αγόραζαν τα δικαιώματα παραγωγής και προβολής των ηρώων της (Universal Studios, 20th Century Fox, Lionsgate Films, New Line Cinema, Regency Enterprises & Artisan Entertainment). Η άνθηση των superheroes movies έχει ως αποτέλεσμα τον συνεχόμενο καταιγισμό ταινιών αυτού του είδους. Εμένα μου θύμισε την χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας που είχε βρει γόνιμο έδαφος στην χώρα μας προς τα μέσα με τέλη της δεκαετίας των ‘80ς και θα σας το εξηγήσω αμέσως. Σε μία επταετία βγήκαν 20 ταινίες (2003 – 2010) με συχνότητα των ταινιών κάθε χρόνο δυο με τρεις. Για το 2003 ήταν τρεις, Daredevil, X2 ή X-Men 2 (Bryan Singer) & Hulk (Directed by Ang Lee & Music by Danny Elfman).Το 2004 πάλι τρεις: το The Punisher, Spider-Man 2 (Sam Raimi & Danny Elfman είχαν τις ίδιες θέσεις στην παραγωγή και κέρδισε 1 Όσκαρ, από τα 3 που είχε προταθεί) & Blade: Trinity με την οποία κλείνει η τριλογία του κυνηγού των βρυκολάκων. Τον επόμενο χρόνο είχαμε δύο: την Elektra (Jennifer Anne Garner η καταγωγή της είναι μισή ελληνική) που έχει την δική της solo ταινία χωρίς την παρέμβαση του κόκκινου διαβόλου, που είχε πρωτοεμφανιστεί στην δίκια του (Daredevil), και την επανεμφάνιση των Fantastic Four (2005). Να πω την αλήθεια, την συγκεκριμένη ταινία την θυμάμαι για ένα τραγούδι που είχε κάνει μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως με τίτλο "Everything Burns", το οποίο τραγουδούσαν ντουέτο ο Ben Moody (που άνηκε στο συγκρότημα των Evanescence) με την Anastacia. Την μουσική επένδυσή της υπογραφεί ο γνωστός John Ottman που έχει ντύσει με την λυρική του μαεστρία και άλλες γνώστες ταινίες π.χ. 1995 The Usual Suspects, 1996 The Cable Guy, 1997 Snow White: A Tale of Terror, 1998 Halloween H20: 20 Years Later & Apt Pupil, 2003 X2 & Gothika, 2005House of Wax, 2006 Superman Returns, 2007 Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer, 2008 Valkyrie, 2009 The Losers και άλλες που φτάνουν έως σήμερα. Την ίδια χρονιά έρχεται η χειρότερη παραγωγή της Marvel Entertainment το Man-Thing, που κυκλοφόρησε σε κάποιες χώρες κανονικά στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά λόγω των χαμηλών εισπράξεων στην χώρα μας καθώς και σε πολλές άλλες κυκλοφόρησε σε μορφή DVD, ενώ στην Αμερική προβλήθηκε στην τηλεόραση. Ας κλείσουμε μία ακόμα τριλογία της Marvel, ήταν της «μοδός» εκείνα τα χρόνια ο όρος trilogy και η χρήση του από τα κάθε κινηματογραφικά studio. Αυτή τη φορά όμως χωρίς τον Bryan Singer που ασχολήθηκε με την αναγέννηση του Superman (Returns). Την ίδια χρονιά την σκηνοθετική θέση παραχώρησαν στον Brett Ratner για το τελευταίο μέρος των X-Men: The Last Stand (2006). Θα παραμείνω όμως στην αρρωστημένη αυτήν συνήθεια που μάστιζε για μία δεκαετία κοντά τον χώρο του σινεμά, δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε studio να ανακοινώνει τα νέα φιλόδοξα σχέδιά του παίρνοντας δικαιώματα από βιβλία κι απ' όπου αλλού έβρισκαν, οδηγώντας τους ήρωες τους σε διαφορές καταστάσεις, μέχρι να τους δώσουν την λύτρωση στο τρίτο και τελευταίο μέρος των παθών τους, για καθαρά χρηματικό όφελος. Ο όρος της τριλογίας έδωσε ένα ακόμα τέλος στον κρυφό άσσο της, που πολύ σωστά καταλάβατε δεν είναι άλλος από τον Spider-Man 3 (2007), που καταφέρνει να κάνει το αστρονομικό ποσό των $890,871,626 παγκοσμίως σε εισπράξεις. Όμως αυτήν την φορά δεν καταφέρνει να φτάσει στα Όσκαρ όπως είχαν κάνει οι προγενέστερες ταινίες του, παρότι το σενάριο και η σκηνοθεσία φέρουν την υπογραφή του Sam Raimi. Έτσι κλείνει το κεφάλαιό του και το ίδιο έτος εμφανίζεται ένας νέος super hero, που θα μπορούσε να είναι μία σύγχρονη παραλλαγή του Φάουστ, ο Ghost Rider (Nicolas Cage) και οι Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer που με την επιστροφή τους φέρνουν μαζί τους έναν νέο ήρωα, τον Silver Surfer. Οι προσπάθειες για να έρθουν στο προσκήνιο νέοι υπερήρωες γίνονταν μέσω νέων σόλο ταινιών ή με την εμφάνισή τους σε έργα άλλων. Θα αναφέρω μια σειρά του προηγούμενου έτους Blade: The Series (2006), όπου η πλοκή της συνεχίζει από εκεί που είχε τελειώσει η τελευταία ταινία του ήρωα και την επόμενη χρονιά τα δύο πρώτα πιλοτικά επεισόδιά της κυκλοφόρησαν σε DVD με την ονομασία Blade: House of Chthon.

Εικ : X – MEN 2000

Το 2008 αρχίζει το λεγόμενο Marvel Cinematic Universe, ενώ στο μεσοδιάστημα έχουν ξεκινήσει ήδη οι διαδικασίες για την αγορά της από την The Walt Disney Company. Κάπως έτσι αρχίζει η αλματώδης πορεία που χτίζεται ταινία με ταινία. Η αρχή γίνεται με τον Iron Man, που τον ενσαρκώνει ο ηθοποιός Robert Downey Jr. . Ο ίδιος αναφέρει σε μία συνέντευξή του για ποιο λόγο δέχτηκε να παίξει αυτόν το ρόλο, στον οποίο είχε ταυτιστεί με τον χαρακτήρα που υποδύθηκε. Η αιτία ήταν ότι μετά από ένα θανατηφόρο συμβάν που βίωσε στη ζωή του κατάφερε να ενστερνιστεί το φόβο και τη συνεχή αγωνία του ήρωα για την παραλίγο απώλεια της ζωής του, δηλαδή είχε μπει κυριολεκτικά στο πετσί του ρόλου. Επίσης κάνει ένα μικρό πέρασμα (cameo) από την ταινία ο Samuel L. Jackson ως Nick Fury. Παρόλα αυτά το παλαιό καθεστώς δεν είχε αλλάξει ως προς τον καταιγισμό αυτού του είδους ταινιών και μέσα στο ίδιο έτος έκαναν την επανεμφάνισή τους δύο γνώριμοι ήρωες, ο The Incredible Hulk (Edward Norton, που έβαλε λίγο το χεράκι του στο σενάριο της ταινίας) και με το απαίσιο reboot του ο Punisher: War Zone (Ray Stevenson). Οι παραγωγές και των τριών κινηματογραφικών έργων έγιναν από τα Marvel Studios. Ευτυχώς την επόμενη χρονιά προβλήθηκε μόνο το X-Men Origins: Wolverine αλλά σε παραγωγή της 20th Century Fox. Με αυτή την ταινία σηματοδοτείται η προσπάθεια των studios να δημιουργήσουν δικά τους universe, με την χρήση όλων των κινηματογραφικών τερτιπιών, όπως είναι ο όρος prequel/spin-off (sidequel) or crossover. Σε αυτήν την ταινία σηματοδοτούνται δύο βασικά histories lines, το ένα είναι του Wolverine και το άλλο των X-Men. Αυτό επιτυγχάνεται με τις εμφανίσεις κάποιων χαρακτήρων αλλά και των ίδιων ηθοποιών που τους υποδύονταν στα προηγούμενα films όπως του Patrick Stewart ως Charles Xavier και κάποιων ηρώων που είναι σε νεανική ηλικία, Cyclops. Επίσης γίνονται πολλές αναφορές μέσα από τους διαλόγους των κεντρικών προσώπων. Ένα πολύ σημαντικό στοιχειό είναι ότι κάνουν την εμφάνισή τους δύο νέοι ήρωες, ο πολύ βασανισμένος Gambit και ο Deadpool / Wade Wilson. Ας πάρουμε τον κάθε super hero ξεχωριστά και πρώτα - πρώτα τον Taylor Kitsch ως Remy LeBeau/Gambit, με τις αποτυχημένες προσπάθειες της παράγωγης να τον εντάξουν στις προηγούμενες τρεις ταινίες. Αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα τις συνεχείς ανακοινώσεις σε περιοδικά, τηλεόραση, κυβερνοχώρο και σε όλα τα social media πως επιτέλους μετά από 9 χρόνια δόθηκε σάρκα και οστά στον σύγχρονο Οδυσσέα. Αυτό το γεγονός δημιούργησε πολλές προσδοκίες για όλους τους fans του. Τα ίδια και χειρότερα για τον Deadpool, όπου η δικιά του Ιλιάδα κράτησε 9 χρόνια για την πρώτη του εμφάνιση και 16 χρόνια για την solo movie του. Αλλά όπως λέει και ο λαός «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Στην πρώτη του εμφάνιση των υποδύθηκαν οι ηθοποιοί Ryan Reynolds και Scott Adkins. Ενώ στην δεύτερη μόνο ο Ryan Reynolds (Deadpool 2016), που παραμένει στα χέρια της 20th Century Fox (όπως οι Fantastic Four και οι X-men) και παραγωγές της Marvel Entertainment. Κλείνουμε την χρυσή 7ετία με τον Iron Man 2, με μια υποψηφιότητα για Όσκαρ την οποία έχασε και την εισαγωγή της Black Widow με την μορφή της Scarlett Johansson. 

Όταν θα το διαβάζετε θα αναρωτηθείτε: «Καλά θα μου πείτε πλάκα με κάνεις (μήνυμα αρχισυντάκτη: για τους Θεσσαλονικιούς φίλους μας); Γιατί τα επόμενα χρόνια το ίδιο δεν γίνεται;» και ναι έχετε δίκιο, αλλά η ποιότητα έχει στρώσει. Επίσης οι βετεράνοι ηθοποιοί Jeff Bridges, Mickey Rourke, Ben Kingsley, John Slattery, Stanley Tucci, Tommy Lee Jones, Robert Redford, Toby Jones, Anthony Hopkins, Jeff Goldblum, Hugo Weaving, James Spader, William Hurt, Tim Roth, Michael Douglas, Kurt Russell, Glenn Close κ.α., μας δίνουν έναν διαφορετικό αέρα με τις ερμηνείες τους και τις παρουσίες τους, που σε συνδυασμό με τη νέα γενιά ηθοποιών είναι σαν να παραδίδουν την σκυτάλη σε αυτούς όπως φαίνεται με έναν ωραίο τρόπο μέσα από τις ταινίες της Marvel. Τα θεμέλια μπήκαν ήδη με τις 3 προγενέστερες ταινίες (The Incredible Hulk, Iron Man 1 & 2), τώρα έχουν σειρά οι Thor (Chris Hemsworth) και Captain America: The First Avenger (Chris Evans), ο οποίος είναι αγαπημένος ηθοποιός και από τις δύο εταιρείες. Έχει παίξει στους The Losers (2010) της DC και η Marvel τον έχει εμπιστευτεί σε δύο super heroes της, ο πρώτος ήταν ο Human Torch που άνηκε στους Fantastic Four (2005), τον δεύτερο τον ανέφερα μόλις πριν λίγο. Στην ταινία Thor εμφανίζεται ένας άλλος ήρωας, ο Hawkeye (Jeremy Renner). Για να κλείσω με το 2011 και το prequel-reboot των νέων X-Men: First Class, που αυτό το εγχείρημα είχε μεγάλο ρίσκο το οποίο όμως έπιασε, αφού είχε δύο ακόμα συνέχειες. Την σκηνοθεσία την κατείχε ο Matthew Vaughn και την παραγωγή μαζί με το βασικό σενάριο ο Bryan Singer. Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές είναι μία εξαίρετη επιλογή Professor Charles Xavier (James McAvoy) και Erik Lensherr / Magneto (Michael Fassbender). Οι μέτριες ταινίες και sequels τα οποία κυκλοφορούν οι εταιρείες (20th Century Fox και Columbia Pictures), που έχουν ακόμα τα κινηματογραφικά δικαιώματα των ηρώων της, είναι γιατί προσπαθούν με νύχια και με δόντια να τα κρατήσουν. Προβάλλουν ταινίες κάθε χρόνο ή κάθε δύο, διότι έχουν υπογράψει συμβόλαιο με ρήτρα που τους αναγκάζει να δημιουργούν movies με χρονικό όριο τα 3 χρόνια, για να μπορούν να κρατήσουν τους super heroes της Marvel στα δικά τους χέρια. Έτσι το 2012 ο παραστρατημένος βοηθός του διαβόλου, ο Ghost Rider: Spirit of Vengeance, επιστρέφει και μαζί με αυτόν ο ανανεωμένος The Amazing Spider-Man (reboot) με νέα παραγωγή και cast. Δεν ανήκουν όμως στο Marvel Cinematic Universe της Walt Disney που αρχίζει να είναι υπεύθυνη για την διανομή των ταινιών της. Αυτό επιτυγχάνεται με τους The Avengers και την καθολική τους αναγνώριση σε παγκόσμια κλίμακα, με εισπρακτική επιτυχία που ακόμα και σήμερα δεν έχει επιτευχθεί από άλλη ταινία αυτού του είδους $1,518,594,910. Μαζεύει στην έκτη ταινία αυτού του Universe όλους τους ήρωες που έχει καταφέρει να πάρει πίσω από άλλες εταιρείες. Αυτοί είναι οι Nick Fury, Iron Man, Captain America, the Hulk, Thor, Black Widow και Hawkeye. Προτάθηκε για ένα Όσκαρ αλλά δε κατάφερε να το κερδίσει.

Εικ : Ghost Rider: Spirit of Vengeance 2012

Η Walt Disney κρατάει τα ηνία σε όλους τους τομείς και τις τελικές αποφάσεις για όλα τα concept της. Έχει αποφασίσει να κλείνει σε τριλογίες το storyline του κάθε ήρωά της. Αλλά εμφανίζει άλλους νέους μέσα σε αυτές, που ήδη το έχει εφαρμόσει και τα αποτελέσματα ήταν πολύ θετικά. Το κοινό προσμένει πώς και πώς για αυτές τις cameo εμφανίσεις κάποιου άλλου ήρωα ή ακόμα και τους τέως προέδρου - δημιουργού τους, Stan Lee. Το τέχνασμα των Easter eggs είναι πια εμφανές σε όλους, πλην κάποιων εξαιρέσεων, δηλαδή τα δύο εναλλακτικά τέλη ή mini stories για το τι θα ακολουθήσει στην επόμενη ταινία του ίδιου ή κάποιου άλλου ήρωα. Έτσι το 2013 κλείνει η αυλαία για τις σόλο ταινίες του Iron Man 3, σε σκηνοθεσία του Shane Black ,ο όποιος μέχρι πρότινος ήταν σεναριογράφος ταινιών όπως το Lethal Weapon 1 & 2, The Long Kiss Goodnight, Kiss Kiss Bang Bang και Iron Man 3. Είχε σκηνοθετήσει μόνο το Kiss Kiss Bang Bang, στο οποίο είχε ξανά συνεργαστεί με τον Robert Downey Jr. και έχουν μια καλή χημεία η οποία αποτυπώθηκε και στην ταινία. Την μουσική επιμέλεια έχει ο Brian Tyler, ο οποίος έχει γίνει δημιουργός πολλών μουσικών κομματιών σε action superheroes movies π.χ. Constantine 2005, Aliens vs. Predator: Requiem 2007, Dragonball Evolution 2009, Thor: The Dark World 2013, Teenage Mutant Ninja Turtles 2014, Avengers: Age of Ultron 2015 καθώς και σε αριστουργήματα άλλου είδους ταινιών. Ξανά προτάθηκε για ένα Όσκαρ αλλά πάλι δεν κατάφερε να το κερδίσει. Ενώ είναι πνευματικά τέκνα και δημιουργήματα της, η Μarvel δεν μπορεί να αποκτήσει με τίποτα τα πνευματικά δικαιώματα των X-Men και των άλλων ηρώων που είναι παρακλάδια τους, όπως του The Wolverine 2013 (Hugh Jackman που είναι η 6η του ταινία στην οποία υποδύεται τον ίδιο ρόλο) και του Deadpool. Επίσης απαγορεύεται να τους αναφέρει σαν μεταλλαγμένους (mutants) στις ταινίες των άλλων ηρώων της. Για το μόνο που πρέπει να μείνει στην μνήμη των θεατών είναι για την επανεμφάνιση δυο λατρεμένων ηθοποιών, του Patrick Stewart (STAR TREK) και Ian McKellen (Lords of the Rings) που υποδυθήκαν τους παλιούς ρόλους τους. Ο Θεός της Αστραπής έχει την τιμητική του την ίδια χρονιά Thor: The Dark World και φέρνει μαζί του έναν πολύ γνωστό ηθοποιό, τον Benicio del Toro στον ρόλο του Collector, που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην σύνδεση άλλων ηρώων της (Guardians of the Galaxy 2014). Οπότε πρόσωπα και καταστάσεις σίγα - σίγα δένονται γύρω από τους κεντρικούς ήρωες, χτίζοντας έτσι σωστά και δομημένα την συνύπαρξή τους στο Marvel Cinematic Universe. Μερικά παραδείγματα προσώπων όπως ανέφερα πριν είναι ο Collector, ο Thanos (The Avengers 2012) ενώ στο τέλος της ταινίας η Marvel με μια guest εμφάνιση του Howard the Duck,με τη φωνή του Seth Green σηματοδοτεί την επιστροφή και την επανένταξή του στο universe της αντικειμένων που εμφανίζονται στις ταινίες του Thor (διάφοροι κρύσταλλοι ενέργειας). Το βασικό cast των Διαγαλαξιακών Φυλάκων είναι οι Chris Pratt, Zoe Saldana, Dave Bautista, Vin Diesel και Bradley Cooper. Μπορεί Vin Diesel ως Groot να μην είχε μεγάλο διάλογο-αφού έλεγε μόνο τ' όνομά του- παρ' όλα αυτά, ο χαρακτήρας αυτός έκλεψε τις εντυπώσεις του κοινού. Ο James Gunn σκηνοθετεί, παίζει και γράφει το σενάριο της ταινίας. Tην μουσική ενορχήστρωσή της ανέλαβε ο Tyler Bates (Get Carter 2000, Dawn of the Dead 2004, 300 2006, Grindhouse & Halloween 2007, Watchmen & Halloween II 2009, Sucker Punch, Conan the Barbarian & Killer Joe 2011 κ.α.) και παραλίγο η ταινια να κερδίσει 2 Όσκαρ. Την ίδια χρονία τα Captain America: The Winter Soldier (προτάθηκε για 1 Όσκαρ, διανομή η Walt Disney), instrumental o Henry Pryce Jackman (X-Men: First Class 2011, Wreck-It Ralph 2012, Captain Phillips 2013, Kick-Ass 2010, Kick-Ass 2 2013, Big Hero 2014, G.I. Joe: Retaliation 2013, Kingsman: The Secret Service 2015, Captain America: Civil War 2016).Κάνει την εμφάνιση του ο Anthony Mackie ως Sam Wilson / Falcon και στο τέλος της ταινίας cameo τα παιδία του Magneto ,τα οποία είναι Scarlet Witch και Quicksilver (mutants). Εδώ είναι η τραγική ειρωνεία που είχα αναφέρει πριν βαφτίζοντάς τους απλά με τα ονόματά τους. Αυτό το έτος έχουμε sequels και για την ακρίβεια δεύτερες συνέχειες ταινιών, όπως το The Amazing Spider-Man 2 (Andrew Garfield κρατάει τον πρωταγωνιστικό ρόλο) και το X-Men: Days of Future Past. Εδώ θα δούμε την μάχη όλων των βετεράνων ηθοποιών αλλά και της ομάδας παραγωγής. Ας τα πάρουμε από την αρχή ένα – ένα. Την θέση του καπετάνιου παίρνει μετά από 11 χρόνια αποχής ο Bryan Singer, σενάριο οι Simon Kinberg που είχε θέση στην απλή παραγωγή της (X-Men: The Last Stand 2006, X-Men: First Class 2011 παραγωγή, Fantastic Four 2015 παραγωγή, Deadpool & X-Men: Apocalypse παραγωγή και στα δύο), Jane Goldman (Kick-Ass 2010 - Screenplay & παραγωγή, X-Men: First Class 2011 - Screenplay, Kick-Ass 2 2013 παραγωγή, Kingsman: The Secret Service 2015 - Screenplay) & Matthew Vaughn (Kick-Ass 2010 σκηνοθεσία & παραγωγή, X-Men: First Class 2011σκηνοθεσία, Kick-Ass 2 2013 παραγωγή, Kingsman: The Secret Service 2015 σκηνοθεσία & παραγωγή , Fantastic Four2015 παραγωγή). Οπότε η ομάδα παραγωγής, απ' ότι βλέπουμε, έχει συνεργαστεί ξανά και σε άλλες ταινίες. 

Franchise του ίδιου είδους ταινιών, άρα η μία χαμένη υποψηφιότητα για Όσκαρ ήταν αναμενόμενη. Ουσιαστικά έχουμε ένα αίσθημα νοσταλγίας με την πιο σωστή χρησιμοποίηση του παλιού cast:

i. Hugh Jackman ως Logan / Wolverine

ii. Patrick Stewart ως Charles Xavier / Professor X

iii. Ian McKellen ως Erik Lensherr / Magneto

iv. Halle Berry ως Ororo Munroe / Storm

v. Kelsey Grammer ως Hank McCoy / Beast

vi. Anna Paquin ως Marie / Rogue

vii. Ellen Page ως Kitty Pryde / Shadowcat

viii. Shawn Ashmore ως Bobby Drake / Iceman

ix. Daniel Cudmore ως Peter Rasputin / Colossus

x. Famke Janssen ως as Jean Grey

xi. James Marsden ως Scott Summers / Cyclops

Στην συγκεκριμένη ταινία δεν θα πούμε ότι έχουμε reboot, prequel ή spin-off , αλλά μια προσπάθεια που γίνεται από το κινηματογραφικό στούντιο να κάνει ότι κάνουν τα comics. Παίζει με τα παράλληλα σύμπαντα, ταξίδια στον χρόνο και με το φαινόμενο της πεταλούδας δημιουργώντας σύγχυση σε όλους μας. Επανεμφανίζεται το νέο cast: James McAvoy, Nicholas Hoult, Michael Fassbender, Jennifer Lawrence & Evan Peters.

 

Εικ : X-Men: Days of Future Past 2014

Η 20th Century Fox κρατάει ακόμα τα ηνία κάποιων ηρώων της Marvel (Walt Disney) και κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να μην τους δώσει πίσω. Το αποτέλεσμα όμως είναι ένα νέο reboot των Fantastic Four 2015. Δεν τραβάει την προσοχή του κοινού αφού η συνταγή είναι ξανά η ίδια, πλην κάποιων εξαιρέσεων του σεναρίου. Ο κακός της υπόθεσης, για πολλοστή φορά, είναι ο Dr. Doom. Η Marvel Studios σε απάντησή της την ίδια χρονιά προβάλλει δύο ταινίες, το Ant-man (outsider που τα πήγε πολύ καλά) και το βαρύ πυροβολικό της, τους Avengers: Age of Ultron. Ο Paul Rudd φοράει το κουστούμι του άντρα μυρμηγκιού και έχει σαν μέντορά του τον Michael Douglas. Η ταινία έκανε αίσθηση για τα εφέ της, την γρήγορη εναλλαγή του ήρωα από μεγάλο σε μικρό και το αντίστροφο. Ένα άλλο θετικό της ταινίας ήταν ως προς το design και το στυλ του video game περιβάλλοντος που κυριαρχούσε. Όσο για το heavy gun έκανε σε εισπράξεις $1,405,035,767 και εισήγαγε άλλους τρείς ήρωες, τον Vision (Paul Bettany χαρίζει την φωνή στον J.A.R.V.I.S.), την Elizabeth Olsen ως Wanda Maximoff / Scarlet Witch και τον Aaron Taylor-Johnson ως Pietro Maximoff / Quicksilver που αναγκαστικά τον σκοτώνουν για να μπορεί να κρατάει τα δικαιώματα προβολής του ήρωα η 20th Century Fox. Κλείνοντας επιτέλους την ιστορική αναδρομή της Marvel Studios με το Captain America: Civil War και το Doctor Strange (Benedict Cumberbatch) για το 2016. Στην πρώτη ταινία έχουμε σύσσωμη την ομάδα των superheroes (πλην του Thor,Hulk και Nick Fury), δηλαδή εισάγει τον Chadwick Boseman ως T'Challa / Black Panther και εντάσσει τον Spider-Man (Tom Holland) στο Marvel Cinematic Universe. Όσο για την δεύτερη ταινία της ίδιας χρονιάς έκανε μια καλή εντύπωση στο κοινό για τις εμφανείς της αναφορές στο MATRIX και στο Inception. Αυτές οι αναφορές έγιναν αισθητές στις σκηνές των μαχών, προσδίδοντας έτσι μια νέα πινελιά στην αισθητική του χωροχρόνου στον κινηματογράφο. Το συγκεκριμένο έτος, το αντίπαλο δέος της (20th Century Fox) έκανε αντεπίθεση με δύο ταινίες που είχαν την ίδια απήχηση, οι X-Men: Apocalypse και ο Deadpool (Ryan Reynolds) σε reboot μορφή αυτήν την φορά. Τον οποίο μετατρέπει σε ένα cult antihero της εποχής μας.

Για να κλείσω το Marvel Cinematic Universe και την ιστορική αναδρομή που ξεκίνησα - "Οδύσσεια κατάντησε" - θα αναφερθώ εν τάχει στις σειρές και short movies, που το αποτελούν. 

 

Marvel Cinematic Universe (series) 

1. Agents of S.H.I.E.L.D. 2013 - έως σήμερα (εισαγωγή του Ghost Rider στο MCU)

2. Agents of S.H.I.E.L.D. : Double Agent (TV Mini-Series 2015)

3. Agent Carter 2015–16

4. Daredevil 2015 - έως σήμερα (εισαγωγή του Punisher στο MCU)

5. Jessica Jones 2015 - έως σήμερα (εισαγωγή του Luke Cage στο MCU)

6. Luke Cage 2016 - έως σήμερα

Marvel Cinematic Universe (short movies) 

I. The Consultant (4 minutes) 2011

II. A Funny Thing Happened on the Way to Thor's Hammer (4 minutes) 2011

III. Item 47 (12 minutes) 2012

IV. Agent Carter (15 minutes) 2013

V. All Hail the King (14 minutes) 2014 

Οι συνεργασίες της Marvel Company με άλλες εταιρείες που είχαμε αναφέρει στο παρελθόν συνέχισαν με τις Malibu Comics και Icon Comics. Με τους Men in Black II (2002) και Men in Black 3 (2012) να κλείνει η τριλογία και τους συντελεστές να μένουν ίδιοι σε όλα τα films. Με την άλλην εταιρεία τα αλισβερίσια και τα πάρε δώσε  παρέμειναν ακόμα ανοιχτά. Με την σειρά Powers 2015–16 και τις 3 συμπαραγωγές που έκανε Kick-Ass 2010, Kick-Ass 2 2013 και Kingsman: The Secret Service 2015.

Εικ : The League Of Extraordinary Gentlemen 2003

Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα, θα συνοψίσω κάποια πράγματα που βγήκανε από αυτήν την ιστορική αναδρομή και κάποια άλλα που δεν ειπώθηκαν. Ας πάω πρώτα σε όσα δεν ειπώθηκαν κι αυτά είναι ότι κάποιοι ηθοποιοί (Ryan Reynolds & Sean Connery κ.α.), κομιξάδες (Frank Miller & Todd McFarlane κ.α.),σκηνοθέτες (Tim Burton & Cameron James κ.α.) και σεναριογράφοι προσπάθησαν να σώσουν ή να δημιουργήσουν πιο ενήλικες ταινίες αλλά τα studio θέλουν να έχουν μόνο οικογενειακές ταινίες. Έτσι πολλά σενάρια έμειναν στα συρτάρια, χωρίς να φτάσουν ποτέ στο κινηματογραφικό πανί αλλά το κοινό μαθαίνει γι αυτά από το internet, την τηλεόραση, τα περιοδικά κι άλλα μέσα. Τέλος μέσω των ιστορικών αναδρομών βλέπουμε πως οι πολιτικοί, κοινωνικοί, ιστορικοί κι άλλοι λόγοι της κάθε εποχής έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για το πως τα κινηματογραφικά studio συμπεριφέρονταν στον εκάστοτε superhero με τις ανάγκες του κοινού να αλλάζουν ανά τα χρόνια. Αυτό έχει ως συνεπακόλουθο οι ήρωες να προσαρμόζονται σε όλες αυτές τις παραμέτρους, το οποίο μερικές φορές τους βγαίνει σε καλό και άλλοτε όχι. Αν δεν γίνομαι αντιληπτός θα δώσω ένα παράδειγμα, κατά τις περιόδους των δεκαετιών του '40 έως ΄60 είδαμε ότι το κοινό και οι παραγωγές προτιμούσαν να ψυχαγωγηθούν με τους ήρωες αυτούς κάθ’ αυτούς παρά να προβληματιστούν με τις ταινίες τους. Μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι τότε βίωσαν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, ζούσαν συνεχώς στον φόβο για έναν παραλίγο 3ο ή αλλιώς τον λεγόμενο ψυχρό πόλεμο. Ενώ από τo ΄90 και μέχρι σήμερα που οι πολιτικές εξελίξεις αφήνουν το κοινό πολύ αδιάφορο, με τις παραγωγές να ασχολούνται πλέον πιο ελεύθερα με τον κάθε comic hero και γι αυτό τελικώς είχαμε αυτά τα αναπόσπαστα αποτελέσματα με τον κάθε κύριο παράγοντα. Έτσι τα επόμενα χρόνια η ιστορία του κάθε ήρωα θα αλλάζει αναλόγως της πειραματικής διάθεσης του κάθε παράγοντα (κοινού, σκηνοθέτη, εταιρείας παραγωγής κ.α.), του ακόρεστου κέρδους των εταιρειών και της ολοένα αυξανόμενης ανάγκης του κοινού για αυτού του είδους τα θεάματα.

Εικ : Spawn 1997

Εικ : From Hell 2001

Μήνυμα αρχισυντάκτη: Εδώ ολοκληρώθηκε με επιτυχία το αφιέρωμα στις comic movies. Όποιος κατάφερε και ολοκλήρωσε και τα δύο κείμενα θα μπει σε διαγωνισμό για ένα decevo (σε άριστη κατάσταση, δεν είμαστε και τίποτα τσίπηδες)!

 Χρήστος Κορφοξυλιώτης