Quo vado?

Κριτική ταινίας

Quo vado?
Που πάω Θεέ μου;

Ταινία / ντοκιμαντέρ / ύμνος στο αδιάφθορο γειτονικό ιταλικό δημόσιο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την αίγλη του δικού μας αδερφικού, εργατικού και παλλαϊκού μετώπου.

Θα τη δείτε κι ένα δάκρυ θα κυλήσει από συγκίνηση, ρομαντισμό και ζεστασιά για τα κεκτημένα των πασοκικών αγώνων μας! Ένα δέος θα σας πλημμυρήσει με τη συνειδητοποίηση πως ο πολιτισμός μας και τα ιδεώδη μας δεν μένουν στα στενά όρια της χώρας μας κι ότι πολύ απλά δεν είμαστε μόνοι!

Το προφίλ του πρωταγωνιστή μας, όχι πως δεν το φαντάζεστε.. αλλά πάει κάπως έτσι: Κακομαθημένο παράσιτο με όνειρο ζωής να γίνει χαραμοφάης δημοσίου, βρίσκεται στην κορυφή της καριέρας του (βλέπε εποχές Ανδρέα, γιατί ναι, έχουν κι εκεί στα εξωτερικά τέτοια!!), είναι η πρώτη μούρη του χωριού και περιζήτητος εργένης κι ας είναι σαν πατημένη δεκαοχτούρα. 

Ολημερίς γυμνάζει το δεξί του μπράτσο, όχι από τις πολλές σφραγίδες που βάζει, αλλά από τους γνωστούς τενεκέδες λάδι που αναγκαστικά σηκώνει ο κακομοίρης, αφού απλόχερα του δωρίζουν. Μετά από κάθε κοπιαστική, λέμε τώρα, μέρα στο γραφείο, γυρίζει στην θέλω-απεγνωσμένα-να-γίνω-γυναίκα-του-μπας-και-βολευτώ και την θα-μπορούσα-ακόμη-να-τον-βυζαίνω-μανούλα του βεβαίως βεβαίως! Μην ανησυχείτε και μια χαρά ήσυχος κοιμάται τα βράδια, αγκαλιά με την εικόνα της Παναγιάς της μονιμοθεσίτισσας.

Οι μέρες της αφθονίας όμως του ανωτέρω ρεμαλιού, είναι μετρημένες καθώς οι εποχές αλλάζουν, οι κυβερνήσεις πάνε εναλλάξ νδ πασοκ, πασοκ νδ και συνεπώς και οι υπουργοί! Καλέ βλέπετε φτυστά τα πράματα!

Αδέρφια μονιμοθεσίτες ενωθείτε! Ο άγγελός σας πρωταγωνιστεί στο ιδεολογικό αυτό δράμα και σαν άλλος οσκαρικός ντικάπριο της επιστροφής είναι έτοιμος να τραβήξει τα πάνδεινα για να κρατήσει όχι την απλή θεσούλα του, όπως εσείς οι κοινοί θνητοί νομίζετε, αλλά τον ολόχρυσό του θρόνο, όταν μετά από το νέο νομοσχέδιο η καρέκλα τρίζει για όλους τους καλοβολεμένους!!

Βέβαια ο ήρωάς μας πολύ που χέστηκε!! Γιατί σου λέει δημόσιο είμαστε, κανείς δε μας αγγίζει και τέτοια γνωστά, έλα όμως που σοβάρεψαν τα πράματα!! Η μετάταξη έρχεται και το δράμα ..δεν αρχίζει! Μιας και όπου και να τον μετακομίσουν, είτε σε πόλη, είτε σε χωριό, περνάει ζωή και κότα!! Βλέπετε, ο θαυμασμός του πλήθους για το δημοσιοϋπαλληλίκι δεν τον αφήνει στο έλεος της μοίρας του με την υπεύθυνη απόλυσής του να ‘χει σκυλιάσει!!

Κι έτσι φτάνει η στιγμή που επίσημα παίρνει μετάθεση στον Βόρειο Πόλο κι εκεί θα γνωρίσει βορειοχίπικο γκομενάκι που δεν εγκρίνει η μαμά, λίγο ακτιβίστρια, λίγο μαμά-συλλογή-παιδιών-από-όποιον-γκόμενο-της-άρεσε και που θα τον αναγκάσει να γίνει άνθρωπος πολιτισμένος. Τουτέστιν να μιλάει χαμηλόφωνα, να περιμένει ήσυχος στην ουρά του, να μην κορνάρει στο φανάρι ..γενικά να μην κάνει σαν Βησιγότθος! Και κυρίως να αφήσει τη θεσούλα του στο δημόσιο!!! 

Τι λέει η βέβηλη;;;!! Αλλά πού να ξέρει τώρα η κρυόκωλη η βόρεια από ταπεραμέντο, χαρά της ζωής και την ιεροσύνη της άγιας αυτής θέσης!! Ντροπή και αίσχος!

Βαθμολογία: 7  Γιατί νοσταλγήσαμε λίγο, σνιφ! 

Μήνυμα εθνικής υπερηφάνειας:

  Μικρό μου Πόνυ