The Final Girls

Κριτική ταινίας

The Final Girls

Λουτρό αίματος

Τελικά τα movies nights έγιναν στην παρέα συνήθεια και σίγουρα μα σίγουρα όχι λατρεία! Οι ταινίες που βλέπουμε έχετε καταλάβει δεν είναι σίγουρα οσκαρικές (πόσες φορές άραγε να τα έχω γράψει αυτά;; Διαγωνισμός!). Τείνουμε σε κωμωδίες χόρορ, σε ταινίες με χαμηλές ή με πάρα πολύ χαμηλές-ανύπαρκτες βαθμολογίες που ξέρουν όμως ότι είναι σάπιες αλλά έχουν αυτοεκτίμηση και ταινίες με πουτανάρες! Έχετε να μας κάνετε κάποια πρόταση;; Και γάμου δεκτές! 

Το The Final Girls λοιπόν το είδα σε μια κριτική από το καλυτερότερο blog που μπορείτε να διαβάσετε… μετά το cinebaraki, το Λάθος Ταινίες (διαφήμιση λέγεται τώρα αυτό ή δυσφήμιση;). Πληρούσε τις 2 από τις 3 συνθήκες οπότε είπαμε να την τιμήσουμε.

Τύπισσα που η μάνα της πεθαίνει σε τρακάρισμα βγαλμένο από san adreas, χωρίς τους gangsters και τις αποστολές, είναι οι πρωταγωνίστριές μας! Τι εννοείς πως επειδή την γράφω στα καπάκια αφού την είδαμε είμαι μεθυσμένος; Μια χαρά είμαι! Λοιπόν αφού πέθανε η μάνα της στην επέτειο (να τα εκατοστίσει) του θανάτου της η κόρη πάει να δει μια ταινία που έπαιζε η μάνα της (η πεθαμένη, το τονίζω). Ταινίες από αυτές τις καλές, που μετά οι ηθοποιοί δε μπορούν να βρουν άλλη δουλειά, ούτε σα ταμίες σε σούπερ μάρκετ. 

Ξαφνικά πιάνει φωτιά ο κινηματογράφος και τρέχουν να σωθούν. Συνήθως οι κινηματογράφοι έχουν 32 εξόδους κινδύνου αλλά οι δικοί μας διαλέγουν να σκίσουν, με ένα ματσέτα που βρήκαν κάτω, το πανί προβολής και να φύγουν από κει! Δε θα σχολιάσω το ματσέτα που δε τους πείραξε ιδιαίτερα αλλά ρε φίλε αν δεν είσαι σε θερινό πίσω απ το πανί έχει τοίχο! ΤΟΙΧΟ! Όχι μόνο δε κουτούλησαν σε τοίχο αλλά μπήκαν μέσα στην ταινία! Δυστυχώς γι αυτούς δεν ήταν ταινία της Monica Belucci  ούτε τέλος πάντων κάποιας γνωστής αιθέριας ύπαρξης. Η ταινία μέσα στην ταινία ήταν μια χόρορ μούβι των 80ς και οι πρωταγωνιστές μας είχαν να αντιμετωπίσουν (τους άλλους πρωταγωνιστές) το κλασικό team της πουτάνας, της παρθένας, του αθληταρά καθώς και τον δολοφόνο Jason απ τα lidl. Μην ξεχνάμε τα flash back, τα soundtrack που άκουγαν καθώς και τους τίτλους που έπεφταν, κυριολεκτικά έπεφταν! Έπρεπε να πηδήξεις πάνω από το “νωρίτερα το απόγευμα” για να μην πέσεις!   

Βαθμολογία: 6/10 (Χρόνια προσπαθώ να μπω σε ταινίες του Σειρηνάκη!)

Αλεπού του Αμαρουσίου