Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Synecdoche, New York

Κριτική ταινίας
Synecdoche, New York
Η Συνεκδοχή της Νέας Υόρκης

Μεγαλύτερη δηθενιά απ' αυτή την ταινία δεν υπάρχει! Δεν ξέρω αν στο χώρο των πραγματικών σινεφίλ είναι αλλιώς τα πράγματα αλλά για μένα τον απλό θεατή ήταν μια παπάτζα με φανφάρες! Κράζω επίτηδες γιατί λένε πως αυτό τραβάει τον κόσμο, ίντριγκα ρε παιδί μου. 

Ένας σκηνοθέτης αποφασίζει να κάνει το απόλυτο έργο αλλά δεν ξέρει τι έργο, δεν μιλάω κατά ανάγκην για την υπόθεση! Ο σκηνοθέτης της ταινίας μας, ο real ρε παιδί μου, έχει μια απορία για το τι να φτιάξει και τελικά καταλήγει να φτιάξει μια ταινία για έναν σκηνοθέτη που έχει μια απορία τι να φτιάξει! Όχι δεν επαναλαμβάνομαι, απλά έτσι γίνεται, μη σου πω και πάνω από 2 φορές. Αυτό δεν ήταν ταινία, ήταν μπάμπουσκα! 

Αποφασίζει λοιπόν, ο πρωταγωνιστής-σκηνοθέτης, όμως ότι δε θα φτιάξει κάτι τυχαίο, οπότε σκέφτεται να φτιάξει μια βιογραφική παράσταση… για τη ζωή του! Ναι ταπεινός άνθρωπος ήταν. Προσέλαβε ηθοποιό για να παίζει τον εαυτό του, ηθοποιό για να παίζει τη γυναίκα του και ούτω καθεξής. Όμως αφού πραγματευόταν τη ζωή του ο ηθοποιός αυτοσχεδίασε και πήρε ηθοποιό να παίζει το ρόλο τον δικό του, που παίζει κανονικά αυτός σαν να ήταν εκείνος ο σκηνοθέτης. Το χάσες; Αν πεις όχι δε σε πιστεύω γιατί εδώ το έχασε ο ίδιος ο δημιουργός της ταινίας! Το πιο ωραίο ήταν, όταν ο σκηνοθέτης τα φτιάχνει με την ηθοποιό που παίζει τη γυναίκα του, ο ηθοποιός που παίζει τον σκηνοθέτη τα φτιάχνει με την αληθινή γυναίκα του σκηνοθέτη. Αυτό δεν ήταν ταινία, η λάμψη (..του Φώσκολου) ήταν! Κι όλα αυτά διαδραματίζονταν σε ένα θέατρο ρέπλικα της Νέας Υόρκης. Δηλαδή όπου πήγαινε ο δικός σου μετά το έφτιαχναν και στο θέατρο. "Α σε αυτή τη γωνία κατούρησα, πρέπει να το βάλουμε, βασικό στοιχείο της ζωής μου"!

Τα χρόνια πέρασαν, ο σκηνοθέτας γέρασε και μου δημιουργήθηκε μια απορία… Πού στον πούτσο είχε τόσα λεφτά ώστε να πληρώνει το θέατρο, τους εργάτες, τους ηθοποιούς και δεν ξέρω εγώ ποιον άλλον;! Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιος φαλίρισε. Μετά τα γηρατειά, αναγκαστικά ήρθε και το τέλος της ταινίας… που δε το κατάλαβε κανείς. Ούτε ο δημιουργός, ούτε οι πραγματικοί σινεφίλ κι ας ισχυρίζονται το αντίθετο!  

Βαθμολογία: 5/10 (Η ιδέα ήταν ουσιαστικά παρόμοια με εκείνη των ζωγράφων που φτερνίζονται πάνω σ' ένα πίνακα και τον πουλάνε 300.000€. Είναι πώς θα το πουλήσεις ρε παιδί μου!)

Αλεπού του Αμαρουσίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου