27 Dresses

Κριτική ταινίας

27 Dresses

27 Φορέματα

Το μακρινό 2014, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ξεκίνησε μια παράδοση που συνεχίστηκε και με την επίσημη λειτουργία τούτου εδώ του blog. Πέντε χρόνια μετά, παρόλη την δημοσιότητα, τις αμέτρητες συνεντεύξεις , τα δεκάδες φεστιβάλ (καρναβαλιού) που παραβρεθήκαμε, γυρνάμε ξανά στις ρίζες μας και σας προσφέρουμε την ερωτική κριτική της ημέρας! 

27 φορέματα λοιπόν και έχω να εξομολογηθώ πως ντράπηκα τόσο όταν την έβλεπα, που δεν έκανα ούτε ένα insta story! Ούτε ένα!! Αλλά ας παραβλέψουμε τα προσωπικά μου προβλήματα κι ας συζητήσουμε τα προβλήματα των πρωταγωνιστών μας αλλά και αυτών που τους άρεσε η ταινία! 

Η ταινία ξεκινάει κάνοντας επίκληση σε αυθεντίες λέγοντας πως ο Μπετόβεν, ο Πικάσο, ο Τάιγκερ Γουντς και η Πάολα από πολύ μικρή ηλικία ήξεραν το τι θα κάνουν στη ζωή τους. Έτσι κι η πρωταγωνίστρια αποφάσισε ότι θα γίνει διοργανώτρια γάμων, παράνυφος (ή παρακουμπάρα δεν ξέρω τι έχουν αυτοί στα μέρη τους). Γενικά η κλασική τύπισσα που ονειρεύεται τον τέλειο γάμο. Για να μη τα πολυλογώ, είναι το τέλειο κορίτσι που είναι ερωτευμένη με το τέλειο αφεντικό της μέχρι που σκάει η αδερφή της, το τέλειο τσόλι, που της τρώει τον γκόμενο, αλλά μετά γνωρίζει ένα κυνικό δημοσιογραφίσκο που ενώ γράφει για γάμους δεν πιστεύει σε αυτούς αλλά για μάντεψεεε… ερωτεύονται, παντρεύονται και γενικά όλα μέλι γαλά (κατά λάθος ο τόνος αλλά πληκτρολόγιο λανθάνον αλήθεια γράφει… στα πηγάδια ρίχτε τους)! 

Πριν την βαθμολογία όμως, και για να μην πει κανείς ότι εγώ είμαι αυτός ο κυνικός τύπος, θα σας πω να περάσετε τέλεια σήμερα με τον/την (καταραμένοι φεμινιστές/στριες, χαλάμε μελάνι χωρίς λόγο) σύντροφό σας ή και μόνοι σας… αγκαλιά με το μαξιλάρι σας, βλέποντας ταινία, κλαίγοντας που είστε αιώνια μπακούρια και βρίζοντας την Μαρία που με άφησε για τον Μπάμπη… ΓΙΑΤΙ ΜΑΡΑΚΙ;;!! Σ’ ΑΓΑΠΩΩΩ!!

Ααα επίσης να σχολιάσω και το ευφάνταστο του τίτλου (συγνώμη Μαράκι που δεν κλείνω μαζί σου) που όπως όλοι κατάλαβαν, πλην της γιαγιάς μου που στους τελευταίους 4 γάμους και 32 βαφτίσεις φοράει αυτό το ίδιο μαύρο φόρεμα και το τσεμπέρι στο κεφάλι, ήταν τα 27 φορέματα που είχε φορέσει ως παράνυφος πριν τον γάμο της! Μπράβο, όχι μπράβο φαντασία! 

Βαθμολογία: <3 Το ανάποδο, αλλά δε βγαίνει… (και μην ξεχνάτε, σ’ ένα μήνα παγκόσμια ημέρα μπριζόλας και πεολειχίας!)

Αλεπού του Αμαρουσίου

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

14 του Φλεβάρη ξανά! Διπλή γιορτή για το cinebaraki η άγια αυτή ημέρα, καθώς αποτελεί παράλληλα, και καθόλου τυχαία, και την επέτειό μας. Γιατί τι καλύτερο νομίζετε πως είχαμε να κάνουμε σαν σήμερα πριν πέντε ολόκληρα χρόνια; Μήπως να διαβάζαμε κάνα μάθημα να περάσουμε τίποτα σε καμιά εξεταστική; Μήπως να αφήναμε τον καναπέ μας και να βγούμε κάνα ραντεβού; Άντε καλέ! Αυτά είναι κοινότοπα! Κι εμείς ως γνωστόν αποφεύγουμε τα ανιαρά κι εύκολα μονοπάτια.. 

Γι’ αυτό, ας γιορτάσουμε όλοι μαζί, άλλη μια χρονιά (που κάθε φορά ελπίζουμε να είναι η τελευταία μας), την απέραντη αγάπη που νιώθουμε για τα σοκολατάκια και τον αρχισυντάκτη μας. Ο οποίος, εκεί απτόητος, κάθε χρόνο τέτοια μέρα να μας βγάζει τα μάτια και να μας καθίζει ωσάν τον Άλεξ κατά τη διάρκεια του σωφρονιστικού πειράματος στο κουρδιστό πορτοκάλι, να βλέπουμε ταινίες βγαλμένες από την ζωή, πάνω απ’ όλα! 

Η φετινή πίπα .. ε συγγνώμη, παραγωγή, μια ταινία με βαθιά κοινωνικά στερεότυπα, με μηνύματα ήθελα να πω… Τέλος πάντων, μη τα πολυλογώ, πάει κάπως έτσι: 

Κοριτσάκι γλυκύτατο και ομορφότατο μεγαλώνει με το όνειρο του τέλειου γάμου. Όχι μόνο του δικού της, αλλά του κόσμου όλου! Γιατί, όπως προείπαμε, στην ταινία υποβόσκουν κυρίως μηνύματα αγάπης και αλτρουισμού! Έτσι, πιάνει δουλειά σαν διοργανώτρια γάμου με ειδίκευση πρώτης παράνυφου και πρώτης νυφικοσηκώστρας, όταν η πριγκίπισσα της βραδιάς ξερνάει ή κατουράει. Και είναι τόσο γεμάτο το τεφτέρι της που την ίδια μέρα μπορεί να διακτινίζεται από τον έναν γάμο στον άλλον, και μιλάμε για Νέα Υόρκη, όχι για Παγκράτι - Κυψέλη. Αλλά τι να κάνουμε, δίχως διπλοβάρδια, δε βγαίνει ο ΕΝΦΙΑ στο Μανχάταν baby!

Αλλά τελικά όχι!!! Καλέ, δεν είναι η δουλειά της αυτό! Έχει κανονική δουλειά η κοπέλα και όλο αυτό το πανηγύρι το κάνει από χόμπι, συγκεκριμένα 27 τα πανηγύρια. Αχ θα τρελαθώ! Να για άλλη μια φορά η ανιδιοτέλεια και η προσφορά στο προσκήνιο της ταινίας! 

Το κορίτσι μας λοιπόν, διοργανώτρια γάμων τα βράδια, γνωρίζει έναν τσαχπίνη νεαρό αλλά δε δίνει σημασία, γιατί σαν γραμματέας, όπως αποδείχθηκε, τα πρωινά, έχει κρυφό έρωτα με μάντεψε ποιον, το αφεντικό της! Παράλληλα, επιστρέφει στο σπίτι η αδερφή της που τριγυρνούσε στην γηραιά ήπειρο μην αφήνοντας ευρω-πέο για ευρω-πέο ήσυχο και στο τσακ μπαμ της βουτάει το αφεντικό σαν γνήσια γυπαετός!  

Ε και μετά, όπως τα φαντάζεστε. Αφού σας έχουμε εκπαιδευμένους, βρε! Θυμάται ότι ο τσαχπίνης την ψιλοφλερτάρει, αλλά δεν τον θέλει γιατί είναι δύσκολη, αλλά μετά τον αγαπάει και του δίνει το λουλούδι της, αλλά μετά αυτός τα κάνει μαντάρα κι αυτή ζει το δράμα της, αλλά μετά καταλαβαίνει πως δεν είναι αυτό που νομίζει και ότι την αγαπάει πραγματικά, κι ας την έκανε ρεζίλι στο παναμερικάνικο, και μετά πάει και τον βρίσκει και μετά παντρεύονται!! Επιτέλους!

Αγαπηθείτε γιατί χανόμαστε!

Βαθμολογία: 27 φορέματα, 7 - 2 = 5 και + 1 το νυφικό της = 6. 

Bonus: Αποκλειστικά σε εμάς, θα ακούσετε πρώτοι το Νο1 τραγούδι στη Spotify λίστα της πρωταγωνίστριας!

Μικρό μου Πόνυ