Η Ζωή Ενταύθα

Κριτική ταινίας

Η Ζωή Ενταύθα

Εγώ, το μικρό μου πόνυ, και το βεβαρημένο μου παρελθόν, παρόν και μέλλον, ταυτιστήκαμε με την ταινία αυτή. Τέλος. Γράφω με βαθειά συγκίνηση και τεράστια ανακούφιση που δεν είμαι μόνη μου στον κόσμο ετούτον. 

Αυτή η αναβλητικότητα, η ατέρμονη προσμονή για την κατάλληλη στιγμή, αυτό το θα το δούμε αδερφέ… ναι καλέ θα το κάνω.. τρία και πέντε χρόνια αργότερα και τα λοιπά… και τα λοιπά… η ζωή μου όλη!! Κι ας μην πάμε μακριά! Η ταινία βγήκε μεγάλη Παρασκευή. Και μπράβο της!! Κι εμείς Παρασκευή την είδαμε! ..κάποια του Μαΐου, δε βαριέσαι! Και να φωνάζει ο αρχισυντάκτης, και να του λέω εγώ ηρέμησε, όλα καλά θα πάνε! Θα τη δούμε την ταινία πώς κάνεις έτσι…  και πέρασαν πάλι καλά μόνο κάτι βδομαδούλες άντε πες άγγιξε μηνάκι και κάτι.. κιουρία!! Κι έλεγα ορίστε μωρέ, δεν είμαι και Αρούλης!! Χο χο χο!! Γιατί τώρα πια το μαύρο πρόβατο, εμ σόρρυ πόνυ, δεν είμαι εγώ!! 

Αυτά είχα να πω κι ένα βάρος έφυγε από πάνω μου! Κυρίες και κύριοι σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας. Κι αν εσείς είστε τίποτα από αυτούς τους οργανωτικούς και τους ψυχαναγκαστικούς δε θέλω να σας ξέρω!!

Α τι;; Θέλετε να μάθετε και για την πλοκή; Έλεος! Αχάριστοι άνθρωποι.. σας ανοίγω την καρδιά μου κι ούτε που νοιάζεστε!!  Νταξ καλή κι η ταινία, δάκρυσα λίγο για την άπονη καρδιά που ‘χε το Μαράκι αλλά οκ τι να κάνουμε για την καψούρα ζούμε! Μέχρι την επόμενη ταινία θα του έχει περάσει! 

Για αναλυτική παρουσίαση κριτικής να επισκεφθείτε αυτήν της Αλεπούς, που μας κυνήγαγε με το ρολόι πότε θα την δούμε και πότε θα την δούμε, που καθόταν και σημείωνε σε μπλε τετραδιάκι με πέντε διαφορετικά στυλό κι υπογραμμιστήρια όταν επιτέλους την είδαμε κι έκανε και σχεδιάκια να μην ξεχάσει ποτέ πόσο όμορφα και ντιζαϊνάτα ήταν τα ρούχα που πήρανε οι φίλοι μας από τον τριπαρισμένο Ιάκωβο. 

Και τεσπά αν δεν καταλαβάτε τίποτα, κάποια στιγμή θα σας γράψω εγώ κανονική κριτική! Οπότε θέλω όμως ε!! Καθώς η ουσία και το βαρύ φορτίο της ταινίας αυτής δεν είναι οι χιλόπιτες που έφαγε ο Χρηστάρας εντάξει;; Εκεί σας θέλω να εστιάσετε! Γιατί ..αν δεν τηρούμε τα ήθη και τα έθιμά μας τι μας έχει απομείνει;!

Βαθμολογία: 8/10 γιατί με άγγιξε!

Κοινωνικό μήνυμα και υποστηρικτό υλικό: Αφιερωμένο σε όλους τους αναβλητικούς συντρόφους κι αδερφούς εκεί έξω! Έρχεται η εξεταστική και τότε θα δούμε ποιος πραγματικά είναι με τα δικά μας χάλια!

 

Μικρό μου Πόνυ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το μακρινό 2013 μας είχαν πει πως γύρισαν την καλύτερη ταινία του κόσμου, τη ζωή ενταύθα αλλά λογικά για να μη τη ματιάξουμε δε μας την έδειχναν!! Φέτος πήραν τη μεγάλη απόφαση, εκεί που πρέπει να είχε ξεχάσει την ύπαρξή της μέχρι και ο Αρούλης, (ο σκηνοθέτας-πρωταγωνιστής-σεναριογράφος, μη φοβάστε δεν είναι σα τον Tommy Wiseau) είπαν να τη δώσουν στο λαό!! Όντως μια άκρως Πασχαλιάτικη ταινία (μπορεί να μην είδαμε αρνί αλλά είδαμε άγιο φως) κυκλοφόρησε μαζί με τον επιτάφιο του 2018!! Ή λίγη ώρα πριν το επιτάφιο;; Ρε κάνατε κόσμο να μην πάει στην εκκλησία για να δει την ταινία;;; Ρε, και σας είχε εμπιστευτεί ο παπάς!!

Όταν ξεκινήσαμε να βλέπουμε την ταινία ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι κάτι πήγαινε στραβά… Ρε άλλη κατεβάσαμε λέω… ντοκιμαντέρ για το Πάσχα είναι αυτό!! Κλείστο!! Όπα η φωνή του Αρούλη.. όπα, όπα μη το κλείνεις!! Το κλείσε.. αλλά ντάξει το πήγαμε πάλι απ την αρχή! Γραφικές συζητήσεις που ακούς σε κάθε οικογενειακό τραπέζι, συζητήσεις που στάνταρ παίζουν μεταξύ αντρών και συνήθως απέχουν χιλιόμετρα από την πραγματικότητα,  το παρελθόν που ήθελες να είναι διαφορετικό, μια φιλία, μια γυναίκα (κι ένα αυτοκίνητο) κι όλα αυτά μέσα από τη ματιά του Βασίλη και του Χρήστου και του πιο άκυρου ρόλου που μπορεί να έχεις δει ποτέ, Ιάκωβεεε για σένα μιλάω!!

Βαθμολογία: 7/10 (Το ας περιμένουν οι γυναίκες του σήμερα!)

Αλεπού του Αμαρουσίου